Edebali

Oğul!

İnsanlar vardır şafak vaktinde doğar,akşam ezanında ölürler.Güçlüsün, kuvvetlisin, akkıllısın, kelamlısın. Ama; Bunları nerede; nasıl kullanacağını bilemezsen sabah rüzgarında savrulur gidersin. Öfke ve nefsin bir olup aklını yener.

Daima sabırlı , sebatlı ve iradene sahip olasın.

Dünya senin gözlerinin gördüğü gibi büyük değildir. Bütün feth edilmiş gizemler, bilinmeyemler, görülmeyenler ancak senin erdemlerinle gün ışığına çıkacaktır.

Bu dünyada inancını kaybedersen yeşilken çorak olur ,çöllere dönersin.

Açık sözlü ol. Her sözü üstüne alma. Gördün söyleme, bildin bilme.

Üç kişiye acı: cahiller arasındaki alime, zenginken fakir düşene, hatırlı iken itibarını kaybedene.

Unutma ki! Yüksekte yer tutanlar aşağıdakiler kadar emniyette değildir.

Haklı olduğunda mücadlenden korkma. Bilesinki atın iyisine duru, yiğidin iyisine deli derler.

Ey oğul! Beysin; bundan sonra öfke bize, uysallık sana; güceniklik bize, gönül almak sana; suçlamak bize, katlanmak sana; acizlik bize, yanılgı bize, hoş görme sana; geçimsizlik, çatışmalar, uyuşmazlıklar, anlaşmazlıklar bize, adalet sana; kötü söz, şom ağız haksız yorum bize, bağışlamak sana.

Ey oğul! Bölmek bize, bütünlemek sana; üşengeçlik bize, uyarmak, gayretlendirmek sana, sekilledirmek sana.

Ey oğul; sabretmesini bil, vaktinden önce çiçek açmaz. Şunuda unutma: İnsan yaşatki devlet yaşasın.

Ey oğul! İşin ağır, işin çetin, gücün kıla bağlı. Allah yardımcın olsun.